مدیریت اطلاعات سلامت
سلیم کریمی تکلو؛ ابوالفضل تهوری؛ مژده درویش
چکیده
مقدمه: نوآوری‌های دیجیتال مخرب ، نوآوری‌هایی هستند که شامل استفاده از فناوری‌های دیجیتال به صورت نوآورانه و جدید هستند و می‌تواند عملکرد بیمارستان‌ها را تحت تاثیر قرار دهدند. این تحقیق با هدف تحلیل اثر متقابل توانمندسازهای نوآوری دیجیتال در حوزه سلامت انجام شده است.روش: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی-توصیفی است که با مشارکت 16 نفر از ...
بیشتر
مقدمه: نوآوری‌های دیجیتال مخرب ، نوآوری‌هایی هستند که شامل استفاده از فناوری‌های دیجیتال به صورت نوآورانه و جدید هستند و می‌تواند عملکرد بیمارستان‌ها را تحت تاثیر قرار دهدند. این تحقیق با هدف تحلیل اثر متقابل توانمندسازهای نوآوری دیجیتال در حوزه سلامت انجام شده است.روش: مطالعه حاضر از نوع تحلیلی-توصیفی است که با مشارکت 16 نفر از خبرگان بیمارستان‌های شهر کرمان انجام شد. خبرگان به صورت هدفمند با روش گلوله برفی انتخاب شدند. جهت گردآوری و تحلیل دادهها از مصاحبه ساختاریافته و روش تحلیل ساختاری استفاده شد.یافتهها: بر اساس ادبیات تحقیق و نظرخواهی از خبرگان، 20 عامل از توانمندسازهای مرتبط با نوآوری دیجیتال مخرب شناسایی گردید. نتایج نشان داد که عامل‌های سبک مدیریت و جهت‌گیری استراتژیک تاثیرگذاری بالایی در سایر توانمندسازها دارند.نتیجه‌گیری: با شناسایی عوامل اثرگذار و اثرپذیر در نوآوری دیجیتال مخرب، مسولین بیمارستان‌های شهر کرمان می‌توانند با در نظر گرفتن عوامل اثرگذار زمینه‌ای را برای راه‌اندازی سیستم‌های اطلاعات بالینی، نظارت از راه دور بر بیمار، مدیریت ثبت تصویربرداری پزشکی و تبدیل و یادگیری دانش ایجاد نمایند.واژه‌های کلیدی: نوآوری، نوآوری دیجیتال، نوآوری مخرب، حوزه سلامتپیام کلیدی: با توجه به مزایای نوآوری دیجیتال مخرب و عوامل کلیدی شناسایی شده، مسئولین بیمارستان‌های شهر کرمان می‌توانند با مدیریت این عوامل زمینه ایجاد نوآوری‌های دیجیتال مخرب را در بیمارستان خود مهیا نمایند.
مرضیه دژم خوی؛ مرتضی محمدی استانی؛ احمد شعبانی؛ سعید رجایی پور
دوره 12، شماره 5 ، دی 1394، ، صفحه 615-624
چکیده
مقدمه: نوآوری سازمانی مستلزم تبدیل ایده‌ها به اشکال قابل استفاده سازمانی است و این ایده برای پیشبرد عملکرد سازمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان نوآوری سازمانی (اداری و فنی) در کتابخانههای دانشگاههای دولتی شهر شیراز (دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی شیراز) بود.روش بررسی: نوع مطالعه حاضر توصیفی- ...
بیشتر
مقدمه: نوآوری سازمانی مستلزم تبدیل ایده‌ها به اشکال قابل استفاده سازمانی است و این ایده برای پیشبرد عملکرد سازمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان نوآوری سازمانی (اداری و فنی) در کتابخانههای دانشگاههای دولتی شهر شیراز (دانشگاه شیراز و دانشگاه علوم پزشکی شیراز) بود.روش بررسی: نوع مطالعه حاضر توصیفی- پیمایشی، و جامعه پژوهش شامل تمام مدیران و کتابداران شاغل در کتابخانههای دانشگاهی شهر شیراز در سال 1390-1391 خورشیدی بود (151 نفر) که با استفاده از فرمول نمونهگیری Cochran تعداد 86 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. روش نمونهگیری تصادفی طبقهای متناسب با حجم بود. ابراز گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی آن توسط متخصصین تایید و پایایی آن با استفاده از Cronbach's alpha محاسبه شد (93/0 α =). تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافراز SPSS V.16 در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت.یافتهها: وضعیت نوآوری سازمانی و دو مولفه نوآوری اداری و فنی در کتابخانههای دانشگاهی شهر شیراز بالاتر از حد متوسط است (66/0±42/3)، اما تفاوت بین میانگین مؤلفههای نوآوری سازمانی (اداری و فنی) معنادار بود (05/0 ≥ P). همچنین بین نظرات آزمودنیها درخصوص نوآوری سازمانی بر اساس متغیرهای جمعیتشناختی جنسیت، رشته تحصیلی، سابقه خدمت، و سطح تحصیلات تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 > P)، اما در متغیر دانشگاه و نوع کار در کتابخانه تفاوت مشاهده شده در مولفه نوآوری اداری معنادار بود (05/0 ≥ P). به عبارت دیگر مدیران میزان نوآوری اداری را بیشتر از کارمندان بخش خدمات عمومی و خدمات فنی میدانند.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت روز‌افزون نوآوری در سازمان‌ها، کتابخانههای دانشگاهی نیز از اهمیت ویژه‌ای در این مورد برخوردار شده‌اند. مدیریت کتابخانههای دانشگاهی با ایجاد محیط کاری مناسب برای کتابداران و کارکنان خود می‌تواند ارایه خدمات خود را بهبود بخشیده و نیازهای اطلاعاتی مراجعه کنندگان را بهتر برآورده سازد.
علی عطافر؛ سعیده کتابی؛ زهرا مؤمنی نور آبادی
دوره 8، (ویژه نامه ی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی) ، اسفند 1390، ، صفحه 1112-1121
چکیده
مقدمه: در عصر دانش، محور بهره‌گیری از پتانسیل‌های بالقوه و توانمند نمودن افراد جهت ایجاد خلاقیت و نوآوری ضروری است. مدیریت بر خود مجموعه‌ای از استراتژی‌هایی است که یک شخص جهت نفوذ و بهبود رفتارش به کار می‌گیرد و به عنوان سرمایه‌ای پنهان، نقش به سزایی در ایجاد نوآوری ایفا می‌کند. هدف از این مقاله، شناسایی نقش استراتژی‌های مدیریت ...
بیشتر
مقدمه: در عصر دانش، محور بهره‌گیری از پتانسیل‌های بالقوه و توانمند نمودن افراد جهت ایجاد خلاقیت و نوآوری ضروری است. مدیریت بر خود مجموعه‌ای از استراتژی‌هایی است که یک شخص جهت نفوذ و بهبود رفتارش به کار می‌گیرد و به عنوان سرمایه‌ای پنهان، نقش به سزایی در ایجاد نوآوری ایفا می‌کند. هدف از این مقاله، شناسایی نقش استراتژی‌های مدیریت بر خود برسطح نوآوری دانشجویان رشته‌ی مدیریت دانشگاه اصفهان بوده است.
روش بررسی: مقاله‌ی حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی بود و برای سنجش اطلاعات از پرسش‌نامه‌ی محقق ساخته با روایی صوری و ضریب پایایی 91/0 استفاده شده است. جامعه‌ی آماری، دانشجویان رشته‌ی مدیریت دانشگاه اصفهان در سال 89- 1388 بودند و حجم نمونه با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی ساده 196 نفر تخمین زده شد. در این راستا، بر اساس ادبیات پژوهش، مدلی جهت بررسی نقش استراتژی‌های مدیریت بر خود بر سطح نوآوری دانشجویان رشته‌ی مدیریت طراحی و با استفاده از نرم‌افزار LISREL مورد آزمون قرار گرفت.
یافتهها: استراتژی‌های مدیریت بر خود بر سطح نوآوری دانشجویان تاثیر به سزایی داشت که در این بین، نقش استراتژی‌های رفتاری پررنگ‌تر بود. همچنین کانون تمرکز درونی دانشجویان به عنوان متغیر پنهان اثر تعیین کننده بر نوآوری آنان داشت، که نمی‌توان آن را نادیده پنداشت. علاوه بر آن، مقطع تحصیلی دانشجویان بر نوآوری‌شان تأثیرگذار است، چرا که دانشجویان مقطع دکتری نسبت به سایر دانشجویان، به دلیل کسب مهارت و تجربه در طی دوران دانشجویی، نوآورتر بودند. در مدل مورد بررسی، مقدار شاخص‌های برازش نشان دهنده‌ی مناسب بودن مدل بود.
نتیجه‌گیری: التزام عملی دانشجویان نسبت به سیستم مدیریت بر خود باعث تسهیل خلاقیت و نوآوری آنان می‌گردد، چرا که درک بالا از این کارراهه، نگرشی متفاوت را از طریق روش‌های حرفه‌ای و خود هدایتی به سمت ارزش‌های فرد منعکس می‌کند.
