فرشته منوچهری منزه؛ خلیل کیمیافر؛ مجتبی اسماعیلی؛ معصومه سرباز
چکیده
مقدمه: سرطان پستان، شایع‌ترین و دومین علت مرگ و میر در زنان 35 تا 55 ساله است و دانش بیماران نقش بسزایی در مدیریت این بیماری و کنترل عوارض جانبی ناشی از درمان آن دارد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، سنجش دانش، آگاهی و منابع اطلاعاتی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت پیمایشی در سال 1398 انجام ...
بیشتر
مقدمه: سرطان پستان، شایع‌ترین و دومین علت مرگ و میر در زنان 35 تا 55 ساله است و دانش بیماران نقش بسزایی در مدیریت این بیماری و کنترل عوارض جانبی ناشی از درمان آن دارد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، سنجش دانش، آگاهی و منابع اطلاعاتی بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت پیمایشی در سال 1398 انجام شد. جامعه تحقیق را 190 زن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی تشکیل داد که طی دو ماه به دو مرکز تخصصی سرطان در مشهد مراجعه کرده بودند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه‌ای معتبر و پایا بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: حدود نیمی از بیماران شرکت‌کننده (2/54 درصد) هدف از شیمی درمانی را بهبودی بیماری می‌دانستند که به عنوان یک درمان کمکی بعد از درمان‌های دیگر به کار می‌رود. بیشتر بیماران دانش لازم را در مورد علت انجام آزمایش خون قبل از شیمی درمانی داشتند و اغلب آن‌ها می‌توانستند نیازهای اطلاعاتی خود را از طریق بروشور برطرف نمایند. بیشترین منبع اطلاعاتی بیماران برای رفع نیازهای اطلاعاتی خود به ترتیب پزشک و پرستار بود. رعایت بهداشت عمومی (1/82 درصد) و اجتناب از مواجهه با افراد بیمار و مکان‌های شلوغ (1/62 درصد) به ترتیب بیشترین و کمترین اقدام انجام شده توسط بیماران در طی درمان عنوان شد. بیشترین عوارض مورد انتظار در بین عوارض جانبی ناشی از درمان از دیدگاه بیماران، ریزش مو (6/91 درصد) و خستگی (1/82 درصد) و کمترین عوارض نیز تأثیر بر باروری (5/9 درصد) و کاهش عملکرد کلیه (4/8 درصد) گزارش گردید.نتیجه‌گیری: با وجودی که در بسیاری از موارد دانش بیماران در سطح مناسبی قرار دارد، اما در برخی موارد، به مداخله‌های آموزشی و توانمندسازی بیماران مبتلا نیاز است که از طریق آن می‌توان کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید.
فریبرز درودی؛ مهدیه کلانتری خاندانی
دوره 13، شماره 1 ، اردیبهشت 1395، ، صفحه 28-33
چکیده
مقدمه: بهبود خدمات هر سازمان در گرو رشد حرفه‌ای و بالا بردن سطح دانش و مهارت کارکنان آن سازمان است. بدین منظور، آگاهی و شناخت سطح دانش و مهارت کتابداران ضروری به نظر می‌‌رسد. هدف از انجام مطالعه حاضر، شناسایی صلاحیت‌های کتابداران دانشگاه علوم پزشکی استان کرمان بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی بود که در سال 1393 انجام شد. جامعه ...
بیشتر
مقدمه: بهبود خدمات هر سازمان در گرو رشد حرفه‌ای و بالا بردن سطح دانش و مهارت کارکنان آن سازمان است. بدین منظور، آگاهی و شناخت سطح دانش و مهارت کتابداران ضروری به نظر می‌‌رسد. هدف از انجام مطالعه حاضر، شناسایی صلاحیت‌های کتابداران دانشگاه علوم پزشکی استان کرمان بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی بود که در سال 1393 انجام شد. جامعه پژوهش را کتابداران دانشگاه علوم پزشکی استان کرمان (67 نفر) تشکیل دادند. داده‌ها به وسیله پرسش‌نامه صلاحیت‌های کتابداران که شامل 115 سؤال در قالب 7 صلاحیت بود، جمع‌آوری گردید. روایی پرسش‌نامه مذکور توسط افراد صاحب‌نظر و پایایی آن نیز بر اساس ضریب Cronbach's alpha (98/0) مورد تأیید قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از روش توصیفی در نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. این صلاحیت‌ها شامل صلاحیت‌های مدیریتی، مجموعه‌سازی، سازماندهی، خدمات اطلاع‌رسانی، فن‌آوری اطلاعات، پژوهش و صلاحیت‌های ارتباطی بود. یافته‌ها: میانگین صلاحیت‌های مدیریتی کتابداران دانشگاه علوم پزشکی کرمان 09/4، مجموعه‌سازی 87/3، سازماندهی 61/3، خدمات اطلاع‌رسانی 81/3، فن‌آوری اطلاعات 60/3، پژوهشی 35/3 و صلاحیت‌های ارتباطی 17/4 به دست آمد. به طور کلی سطح کتابداران دانشگاه علوم پزشکی در 7 صلاحیت بررسی شده، خوب یا بسیار خوب ارزیابی گردید. نتیجه‌گیری: نتایج کلی پژوهش حاضر نشان می‌دهد که کتابداران دانشگاه علوم پزشکی در صلاحیت‌های ارتباطی دارای سطح بالاتری نسبت به سایر صلاحیت‌ها هستند و به ترتیب در صلاحیت‌های پژوهشی، فن‌آوری اطلاعات و سازماندهی دانش و مهارت بیشتری نیاز دارند.
