محمود کیوان‌آرا؛ ناهید توکلی؛ راحله سموعی؛ فاطمه توکلی
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 1058-1065
چکیده
مقدمه: تمرکز بر مقوله‌ی سرمایه‌ی اجتماعی در سال‌های اخیر مبتنی بر تأثیر آن در افزایش و تولید سرمایه‌های انسانی و همچنین بالا بردن سطح سلامت عمومی جامعه بوده است. سرمایه‌ی اجتماعی به عنوان عاملی برای موفقیت در برنامه‌های رفاه اجتماعی و سلامت عمومی مورد بحث می‌باشد و به همین دلیل امروزه در بررسی و تدوین شاخص‌های اجتماعی و شاخص‌های ...
بیشتر
مقدمه: تمرکز بر مقوله‌ی سرمایه‌ی اجتماعی در سال‌های اخیر مبتنی بر تأثیر آن در افزایش و تولید سرمایه‌های انسانی و همچنین بالا بردن سطح سلامت عمومی جامعه بوده است. سرمایه‌ی اجتماعی به عنوان عاملی برای موفقیت در برنامه‌های رفاه اجتماعی و سلامت عمومی مورد بحث می‌باشد و به همین دلیل امروزه در بررسی و تدوین شاخص‌های اجتماعی و شاخص‌های سلامت جسمی و روانی جایگاه خاصی دارد. هدف این مقاله، تعیین رابطه‌ی بین سرمایه‌ی اجتماعی با بهداشت روانی بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری را کلیه‌ی دانشجویان رشته‌های علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان در مقاطع مختلف تشکیل می‌دادند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌ی سلامت عمومی (General health questionnaire یا GHQ) برای سلامت روانی و پرسش‌نامه‌ی محقق ساخته برای سنجش سرمایه‌ی اجتماعی بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: ضریب همبستگی بین مؤلفه‌های اعتماد، احساس تعلق و علاقه و معتمد بودن با بهداشت روانی در سطح 05/0 > P رابطه معنی‌دار و معکوس داشت. یافته‌ها همچنین بیانگر آن بود که بین میزان سرمایه‌ی اجتماعی دانشجویان و بهداشت روانی آنان رابطه‌ی معکوس وجود دارد.
نتیجه‌گیری: از جمله موارد قابل توجه، پایین بودن سطح مشارکت، اعتماد، احساس تعلق و علاقه و مورد اعتماد بودن دانشجویان نسبت به اکثریت گروه‌‌ها و نهادهای اجتماعی است و این نشان دهنده‌ی پایین بودن میزان سرمایه‌ی اجتماعی در بین آن‌ها می‌باشد
حسین مبارکی؛ سید علی اکبر احمدی؛ محمدرضا دارائی؛ منصوره عباسی؛ محمد هادی
دوره 9، شماره 5 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 679-685
چکیده
مقدمه: در دنیای متحول امروز، علاوه بر ساخت سرمایه‌ی انسانی، یکی از چالش‌های دیگر در رفتار سازمانی، ایجاد و تقویت سرمایه‌ی اجتماعی است و با این که سرمایه‌ی اجتماعی ویژگی جمع دارد، ولی از تلاش‌های فردی افراد در جهت ایجاد اعتماد، روابط و همکاری ناشی می‌شود. بدون سرمایه‌ی اجتماعی، کارکنان حاضر به تسهیم اطلاعات و دانش نخواهند بود. ...
بیشتر
مقدمه: در دنیای متحول امروز، علاوه بر ساخت سرمایه‌ی انسانی، یکی از چالش‌های دیگر در رفتار سازمانی، ایجاد و تقویت سرمایه‌ی اجتماعی است و با این که سرمایه‌ی اجتماعی ویژگی جمع دارد، ولی از تلاش‌های فردی افراد در جهت ایجاد اعتماد، روابط و همکاری ناشی می‌شود. بدون سرمایه‌ی اجتماعی، کارکنان حاضر به تسهیم اطلاعات و دانش نخواهند بود. این مقاله رابطه‌ی سرمایه‌ی اجتماعی و سازمان یادگیرنده را مورد شناسایی قرار داده است.
روش بررسی: این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است و از نظر اهداف از نوع بنیادی می‌باشد. جامعه‌ی آماری آن 120 نفر از کارکنان ستاد دانشگاه علوم پزشکی استان قم بود که با توجه به جدول Morgan حجم نمونه، 92 نفر شد. نمونه‌ها بر اساس نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و سرمایه‌ی اجتماعی از طریق مدل و پرسش‌نامه وحید وزیری‌راد (بررسی رابطه‌ی سرمایه‌ی اجتماعی و توسعه‌ی ظرفیت یادگیری) و سازمان یادگیرنده به وسیله مدل و پرسش‌نامه Sanke مورد آزمون قرار گرفت. ضریب Cronbach’s alpha به ترتیب برای هر پرسش‌نامه برابر با 95 درصد و 85 درصد بود. پرسش‌نامه‌ی مذکور شامل نظرات نمونه با استفاده از آمار استنباطی و از طریق نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش، حاکی از آن است که بین سرمایه‌ی اجتماعی و سازمان یادگیرنده در ستاد دانشگاه علوم پزشکی استان قم رابطه معنی‌دار وجود دارد (5% ≤ P).
نتیجه‌گیری: از آن جا که سرمایه‌ی اجتماعی بر بهبود و ارتقای سازمان یادگیرنده تأثیر دارد، باید به این سرمایه و تأثیر آن بر بهبود سازمان‌ها توجه خاص کرد و جنبه‌های ضعیف‌تر سرمایه‌ی اجتماعی را در ادارات و بخش‌های دانشگاه علوم پزشکی شناسایی و تقویت نمود.
