محمد عرب؛ ابوالقاسم پوررضا؛ محمد رضا اشراقیان؛ رقیه خبیری
دوره 8، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1390
چکیده
مقدمه: رویکرد بیمار محور و آینده‌نگر که بهداشت را بر درمان مقدم می‌داند، برای بهبود و ارتقای سطح خدمات و مراقبت‌ها نه تنها جریان آزاد اطلاعات بیماران را به رسمیت می‌شناسد، بلکه همزمان به مسأله حفظ امنیت و محرمانگی اطلاعات به عنوان یکی از خصوصیات سیستم بهداشت و درمان اهمیت می‌دهد. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت موجود محرمانگی اطلاعات ...
بیشتر
مقدمه: رویکرد بیمار محور و آینده‌نگر که بهداشت را بر درمان مقدم می‌داند، برای بهبود و ارتقای سطح خدمات و مراقبت‌ها نه تنها جریان آزاد اطلاعات بیماران را به رسمیت می‌شناسد، بلکه همزمان به مسأله حفظ امنیت و محرمانگی اطلاعات به عنوان یکی از خصوصیات سیستم بهداشت و درمان اهمیت می‌دهد. هدف از این پژوهش بررسی وضعیت موجود محرمانگی اطلاعات بیماران در بیمارستانهای شهر تهران بوده است.روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه‌ی توصیفی و از نوع مقطعی بود، که به بررسی سطوح دسترسی و میزان محرمانگی مدارک پزشکی، قوانین و مصوبات، استانداردها و رویه‌های عملکرد برای حفظ این محرمانگی در بیمارستانهای شهر تهران در سال 1387 پرداخته است. این مطالعه به صورت سرشماری انجام شد و جامعه‌ی پژوهش، کلیه‌ی بیمارستانهای واقع در شهر تهران (که از نظر جغرافیایی تحت پوشش دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، ایران و شهید بهشتی، اعم از آموزشی، غیر آموزشی، تأمین اجتماعی و خصوصی) (120 بیمارستان) بود. اطلاعات مورد نیاز از طریق چک لیست به صورت حضوری در واحدهای مدارک پزشکی بیمارستانهای فوق تکمیل شد و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS11 استفاده شد. در نهایت محرمانگی اطلاعات بیماران یافته‌های پژوهش به صورت کمی روی مقیاسی که دامنه آن صفر تا صد می‌باشد، بیان گردید.یافته‌ها: در مجموع در زمینه‌ی محرمانگی اطلاعات بیماران، 54 درصد از بیمارستانهای دولتی آموزشی و 57 درصد از بیمارستانهای دولتی غیر آموزشی و 62 درصد از بیمارستانهای خصوصی وضعیت مناسبی داشته‌اند.نتیجه‌گیری: جهت حفظ محرمانگی مدارک پزشکی و محدود نمودن سطوح دسترسی به اطلاعات بیماران، اقداماتی نظیر تصویب قوانین مختلف برای تضمین محرمانه سازی مدارک پزشکی، تعیین ضوابط روشنی پیرامون نحوه‌ی دسترسی به اطلاعات پرونده‌ی پزشکی بیمار توسط یک مرجع عالی در کشور و اعلام آن به کلیه‌ی بیمارستانها و مراکز بهداشتی درمانی به صورت بخش‌نامه، تعیین جرایم جنایی و مدنی برای انواع موارد افشای اطلاعات بیماران و عدم رعایت محرمانگی اطلاعات پرونده‌های پزشکی بیماران توسط یک مرجع ذی‌صلاح توصیه می‌شود.واژهای کلیدی: راز داری، مدارک پزشکی، بیمارستانها.
فیض اله اکبری؛ سید مصطفی حسینی؛ ابوالقاسم پوررضا؛ شهرام توفیقی؛ سمانه حیدری
دوره 7، شماره 4 ، دی 1389
چکیده
مقدمه: در آیند‌ه‌ی نزدیک هیچ عاملی همانند فنآوری اطلاعات قادر به تغییر طرح سازمانها نخواهد بود. پژوهش حاضر گامی در جهت شناخت سطح فنآوری اطلاعات و چگونگی اثر آن بر ابعاد ساختار سازمانی (رسمیت، پیچیدگی و تمرکز) بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی است که ...
بیشتر
مقدمه: در آیند‌ه‌ی نزدیک هیچ عاملی همانند فنآوری اطلاعات قادر به تغییر طرح سازمانها نخواهد بود. پژوهش حاضر گامی در جهت شناخت سطح فنآوری اطلاعات و چگونگی اثر آن بر ابعاد ساختار سازمانی (رسمیت، پیچیدگی و تمرکز) بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.روش بررسی: این پژوهش، یک مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی است که به صورت پیمایشی در سال 1386 انجام شد. جامعه‌ی پژوهش آن را کلیه‌ی اعضای شبکه‌ی تصمیمگیری بیمارستان که دارای پست مدیریتی بودند و نیز متخصصین فنآوری اطلاعات (مسؤولین سایت و یا مسؤول قسمت فنآوری اطلاعات و یا نماینده‌ی شرکت فنآوری اطلاعات) تشکیل دادند. محیط پژوهش، 10 بیمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات از طریق مشاهده، مصاحبه و با استفاده از دو نوع پرسشنامهی Rabinz و CSF صورت گرفت که هر دو پرسشنامه استاندارد و به ثبت رسیده بود. در تجزیه و تحلیل یافته‌ها از آزمونهای توزیع نرمال، همبستگی Pearson، رگرسیون خطی و چند متغیره استفاده شد.یافته‌ها: بین وضعیت کلی فنآوری اطلاعات با تمرکز (01/0 = P) و رسمیت (06/0 = P) ارتباط معنی‌داری وجود داشت که در اکثر موارد ابعاد پنجگانهی فنآوری اطلاعات، رسمیت و تمرکز را تحت تأثیر قرار داد.نتیجه‌گیری: با این که نفوذ فنآوری اطلاعات به گونهای نبود که به تحول بنیادین در ساختار بیمارستانهای مورد مطالعه منجر شود، با این حال، فنآوری اطلاعات تأثیرات گستردهای بر دو بعد تمرکز و رسمیت سازمانی داشت.واژه‌های کلیدی: تکنولوژی اطلاعات؛ سازمان و مدیریت (بهداشت و درمان)؛ مدیریت بیمارستان.
محمد عرب؛ ابوالقاسم پوررضا؛ حجت زراعتی؛ رامین روانگرد
دوره 2، شماره 1 ، فروردین 1384
چکیده
مقدمه: بیمارستانها نیز نظیر سایر سازمانها نیازمند نظارت و ارزشیابی مستمر و دائمی هستند. با نگرش به وظایف اصلی این مراکز که آموزش، درمان، پژوهش و مشارکت در بهداشت جامعه است، این امر، از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد شد. بر این اساس هدف پژوهشگران نیز مقایسه درجه ی ارزشیابی بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران با عملکرد آنها ...
بیشتر
مقدمه: بیمارستانها نیز نظیر سایر سازمانها نیازمند نظارت و ارزشیابی مستمر و دائمی هستند. با نگرش به وظایف اصلی این مراکز که آموزش، درمان، پژوهش و مشارکت در بهداشت جامعه است، این امر، از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد شد. بر این اساس هدف پژوهشگران نیز مقایسه درجه ی ارزشیابی بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران با عملکرد آنها بوده است روش بررسی: این پژوهش کاربردی و از دسته مطالعات توصیفی – تحلیلی به روش مقطعی (cross-sectional) بوده، که در 27 بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفته است. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه ای که پس از تهیه توسط پژوهشگر، روایی آن توسط استادان و برخی از مدیران بیمارستانها به تأیید رسید، جمع آوری گردید و به دلیل استفاده از فرمها، دفاتر آماری بیمارستانها و جداول ارزشیابی بیمارستانها در معاونت سلامت دانشگاه مذکور (جهت تکمیل آن) از اعتبار لازم نیز برخوردار بود. برای تحلیل نتایج از نرم افزار SPSS استفاده شد. آزمونهای آماری مورد استفاده نیز عبارتند از: Mc Nemar، Mann Whitney و ضریب همبستگی spearman . یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که بین درجه‌ی ارزشیابی فعلی بیمارستانهای مورد مطالعه با شاخصهای عملکردی، رابطه معنی داری وجود ندارد. اما بین درجه‌ی ارزشیابی پیشنهادی برای بیمارستانهای مورد مطالعه با شاخصهای عملکردی مورد بررسی (بجز درصد اشغال تخت؛ احتمالاً به دلیل کم بودن تعداد نمونه ها)،ارتباط معنی داری وجود داشته و جهت ارتباط نیز صحیح بوده است. همچنین، در بیمارستانهای دولتی دارای درجه ی ارزشیابی 1 و 3، بین درجه ارزشیابی فعلی و پیشنهادی (بر اساس شاخصهای عملکردی آنها) تفاوت معنی دار مشاهده گردید نتیجه گیری: یافته های فوق نشان دهنده ی واقعی تر بودن درجه ارزشیابی فعلی بیمارستانهای خصوصی نسبت به بیمارستانهای دولتی بوده و سیستم ارزشیابی فعلی بیمارستانها نیاز به بازنگری و اصلاح دارد واژه های کلیدی: مطالعات ارزشیابی - ارزشیابی برنامه - بیمارستانهای خصوصی - بیمارستانهای دولتی
