علیرضا جباری؛ فرزانه محمودی میمند؛ فاطمه نظام دوست؛ زهرا آقا رحیمی؛ لیلا شجاعی
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 1032-1038
چکیده
مقدمه: در سال‌های اخیر، گردشگری دندانپزشکی روند رو به رشدی را طی می‌کند. منظور از گردشگری دندانپزشکی به عنوان شاخه‌ی گردشگری پزشکی، سفر افراد به خارج از کشور خود جهت دریافت خدمات دندانپزشکی است که به طور معمول در کشور خود هزینه‌ی بالاتری دارد. این پژوهش، به منظور شناسایی قابلیتهای شهر اصفهان در حوزه‌ی گردشگری دندانپزشکی انجام ...
بیشتر
مقدمه: در سال‌های اخیر، گردشگری دندانپزشکی روند رو به رشدی را طی می‌کند. منظور از گردشگری دندانپزشکی به عنوان شاخه‌ی گردشگری پزشکی، سفر افراد به خارج از کشور خود جهت دریافت خدمات دندانپزشکی است که به طور معمول در کشور خود هزینه‌ی بالاتری دارد. این پژوهش، به منظور شناسایی قابلیتهای شهر اصفهان در حوزه‌ی گردشگری دندانپزشکی انجام شد.
روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعات کیفی بود که در سال 1389 در شهر اصفهان انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، یک پرسش‌نامه‌ی نیمه ساختار یافته با سؤالات هدایت شده بود که از طریق مصاحبه تکمیل گردید. در سنجش اعتبار دادههای بر آمده از مطالعه‌ی کیفی، برای اطمینان از میزان مقبولیت (عینیت پذیری) داده‌ها مصاحبه پس از استخراج‌ها با برخی از مشارکت کنندگان کنترل شد و صحت داده‌ها توسط آنان مورد تأیید قرار گرفت. نمونه‌گیری پژوهش از نوع هدفمند بود و بر این اساس، دندانپزشکانی انتخاب شدند که در طول 1 سال گذشته، بیمار خارجی برای ارایه‌ی خدمت داشتند. در مجموع، با توجه به اشباع داده‌ها با 12 نفر از داندانپزشکان عمومی و متخصص مصاحبه شد. جهت تحلیل داده‌ها از تحلیل محتوا استفاده گردید و پس از جمع‌بندی و دسته‌بندی دادههای حاصل از مصاحبه، موضوعات اصلی و زیر موضوعات استخراج شد.
یافته‌ها: از بین 79 بیمار خارجی مراجعه کننده به دندانپزشکان مشارکت کننده در مطالعه، 29/63 درصد زن و بقیه مرد بودند. خدمات ترمیمی بالاترین درصد (22/58) را بین انواع خدمات دریافتی بیماران خارجی از دندانپزشکان مشارکت کننده در مطالعه، به خود اختصاص داد. از بین بیماران خارجی مراجعه کننده به دندانپزشکان مورد مطالعه، 81/84 درصد دارای ملیت ایرانی و مقیم در خارج از کشور بودند. قابلیتهای گردشگری دندانپزشکی اصفهان در 7 موضوع شرایط متقاضی، امتیازات شهری اصفهان، شرایط عامل نیروی انسانی، وضعیت رقابتی مراکز ارایه دهنده‌ی گردشگری پزشکی در حوزه‌ی دندانپزشکی، الزامات گردشگری پزشکی، صنایع وابسته و پشتیبان و راهبردهای اطلاعاتی می‌باشد. مشارکت کنندگان اعتقاد داشتند که با توجه به تجارب آن‌ها، بیشتر تقاضاها از جانب ایرانیان مقیم خارج بوده است.
نتیجه‌گیری: با توجه به قابلیتهای مطرح شده ازگردشگری پزشکی اصفهان در حوزه‌ی دندانپزشکی، می‌توان گفت که شهر اصفهان با وجود قابلیتهای مناسب اکوتوریستی و نیروی انسانی متخصص و مزیت‌های رقابتی، هنوز نتوانسته است در این صنعت جایگاه مشخصی داشته باشد. تقویت الزامات گردشگری پزشکی، هماهنگی صنایع وابسته و پشتیبان، توسعه‌ی راهبردهای اطلاعاتی و بازاریابی گردشگری دندانپزشکی از پیشنهادهای سازنده جهت توسعه‌ی سریع‌تر این صنعت می‌باشد.
علیرضا جباری؛ مسعود فردوسی؛ محمود کیوان آرا,؛ زهرا آقارحیمی
دوره 9، شماره 6 ، اسفند 1391، ، صفحه 878-886
چکیده
مقدمه: گردشگری پزشکی یکی از صنایع پرشتاب در جهان است و کشورهای مختلفی برای توسعه‌ی آن تلاش می‌کنند. سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران صنعت گردشگری پزشکی برای موفقیت در این حوزه ابتدا باید ذی‌نفعانی راکه از یک سو می‌توانند از صنعت تأثیر بپذیرند و از سوی دیگر برآن تأثیر بگذارند، شناسایی و جایگاه آنان را برای همکاری و مشارکت مشخص نمایند. ...
بیشتر
مقدمه: گردشگری پزشکی یکی از صنایع پرشتاب در جهان است و کشورهای مختلفی برای توسعه‌ی آن تلاش می‌کنند. سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران صنعت گردشگری پزشکی برای موفقیت در این حوزه ابتدا باید ذی‌نفعانی راکه از یک سو می‌توانند از صنعت تأثیر بپذیرند و از سوی دیگر برآن تأثیر بگذارند، شناسایی و جایگاه آنان را برای همکاری و مشارکت مشخص نمایند. از این رو هدف مطالعه‌ی حاضر، شناخت و تحلیل ذی‌نفعان صنعت گردشگری پزشکی اصفهان و ارایه‌ی راهبردهای مؤثر در توسعه‌ی آن بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بود که به روش مطالعه‌ی کیفی در سال 1390 انجام شد. در مرحله‌ی اول ذی‌نفعان کلیدی گردشگری پزشکی در استان اصفهان شناسایی و در مرحله‌ی دوم با ذی‌نفعان کلیدی صنعت گردشگری پزشکی مصاحبه شد. به منظور تحلیل داده‌ها از مراحل تحلیل ذی‌نفعان استفاده شد و در نهایت راهبردهای توسعه‌ی گردشگری پزشکی ارایه گردید.
یافته‌ها: ذی‌نفعان کلیدی صنعت گردشگری پزشکی در اصفهان به 9 دسته‌ی اصلی تقسیم‌بندی شدند. این ذی‌نفعان شامل استانداری، اداره‌ی کل میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی، نظام پزشکی، ارایه دهندگان خدمات بخش بهداشت و درمان، ارایه دهندگان خدمات گردشگری، بانک توسعه‌ی صادرات، سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و اتاق بازرگانی بودند. ویژگی ذی‌نفعان نشان داد که از میان ذی‌نفعان، روابط بین‌الملل دانشگاه علوم پزشکی، اداره‌ی کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و کلینیک از برنامه‌ی دولت در زمینه‌ی گردشگری پزشکی آگاهی کامل داشته‌اند. از نظر قدرت ذی‌نفعان، بیمارستان خصوصی، نظام پزشکی، سرمایه‌گذار و دانشگاه علوم پزشکی دارای قدرت زیاد بودند. از میان ذی‌نفعان، دانشگاه علوم پزشکی، کلینیک، بیمارستان خصوصی و اداره‌ی کل میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری در موضع کاملاً موافق قرار داشتند. با توجه به تحلیل ذی‌نفعان، راهبردهای مؤثر شامل راهبردهای متمرکز بر افزایش قدرت، راهبردهای متمرکز بر افزایش موافقت و راهبردهای متمرکز بر حفظ موضع بود.
نتیجه‌گیری: در صنعت گردشگری پزشکی اصفهان ذی‌نفعان مختلفی وجود دارند، بنابراین می‌توان با طراحی شبکه‌ی ذی‌نفعان گردشگری پزشکی، تشکیل شورای استانی گردشگری پزشکی و مشخص شدن نقش و وظایف هر یک از ذی‌نفعان، به صورت نظام‌مند و منسجم در راستای توسعه‌ی گردشگری پزشکی اصفهان برنامه‌ریزی، سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری نمود و راهبردهای مؤثری را در جهت تحقق اهداف مربوط به کار گرفت
علیرضا جباری؛ رجاء مردانی
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 1104-1112
چکیده
امروزه تجارت خدمات سلامت به سرعت در حال رشد است و فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات این روند را آسان‌تر می‌سازد. خدمات سلامت طبق موافقت‌نامه‌ی عمومی تجارت خدمات (GATS یا General agreement on trade in services)، از طریق چهار حالت معامله می‌شوند. مهاجرت متخصصین سلامت یکی از اشکال تجارت خدمات سلامت است که به دلیل تغییرات دموگرافیک، سالمندی جمعیت و افزایش هزینه‌های ...
بیشتر
امروزه تجارت خدمات سلامت به سرعت در حال رشد است و فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات این روند را آسان‌تر می‌سازد. خدمات سلامت طبق موافقت‌نامه‌ی عمومی تجارت خدمات (GATS یا General agreement on trade in services)، از طریق چهار حالت معامله می‌شوند. مهاجرت متخصصین سلامت یکی از اشکال تجارت خدمات سلامت است که به دلیل تغییرات دموگرافیک، سالمندی جمعیت و افزایش هزینه‌های خدمات سلامت در کشورهای با درآمد بالا به عنوان عوامل افزایش دهنده‌ی تقاضا، توسعه‌ی صادرات، افزایش درآمد ارزی و ارتقای دانش و مهارت‌های کارکنان به عنوان عوامل ترغیب کننده‌ی عرضه، روندی رو به رشد داشته است. با این که مهاجرت متخصصین سلامت مزایایی را برای کشورها در بردارد، اما می‌تواند چالش‌هایی نیز به همراه داشته باشد. هدف این مقاله، شناسایی فرصت‌ها و چالش‌های حاصل از مهاجرت متخصصین سلامت درکشورهای آسیایی بود. در این مقاله، تجارت خدمات سلامت به عنوان یکی از پیچیده‌ترین چالش‌های نظام سلامت، انواع آن و وضعیت کنونی کشورهای آسیایی در رابطه با حالت چهارم معاملات خدمات سلامت، مورد بررسی قرار گرفته و فرصت‌ها و چالش‌های حاصل از مهاجرت متخصصین سلامت بیان گردیده است. بررسی‌ها نشان داد که کشورهای وارد کننده یا صادر کننده‌ی خدمات سلامت، با فرصت‌ها و تهدیدهای یکسانی روبه‌رو نیستند. مهاجرت به کشورهای با درآمد بالاتر، فرصتی برای کار و شرایط بهتر جهت متخصصین سلامت فراهم می‌کند و یک منبع درآمد برای کشور صادرکننده است. اما فقدان سیاست‌های صریح و روشن در این زمینه، منجر به تخلیه‌ی کشور مبدأ از نیروی کار متخصص -که به عنوان «فرار مغزها» از آن یاد می‌شود-، کاهش نیروی کار ملی و از دست دادن سرمایه‌های صرف شده در آموزش این کارکنان می‌گردد.
علیرضا جباری؛ غلامرضا شریفی‌راد؛ آزاد شکری؛ نجمه بهمن زیاری؛ آیان کردی
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 1132-1145
چکیده
هدف نهایی نظام ارایه‌ی خدمات بهداشتی و درمانی هر کشوری، ارتقای سطح سلامت آحاد مردم می‌باشد. عدم پاسخگویی به نیازها و انتظارات سلامتی در چند دهه‌ی اخیر، اجرای برنامه‌های اصلاحی را ایجاب می‌کند. پزشک خانواده‌ی روستایی از جمله این اصلاحات در نظام سلامت ایران است که از سال 1384 به اجرا درآمد. هدف از این مطالعه، بررسی عملکرد برنامه‌ی ...
بیشتر
هدف نهایی نظام ارایه‌ی خدمات بهداشتی و درمانی هر کشوری، ارتقای سطح سلامت آحاد مردم می‌باشد. عدم پاسخگویی به نیازها و انتظارات سلامتی در چند دهه‌ی اخیر، اجرای برنامه‌های اصلاحی را ایجاب می‌کند. پزشک خانواده‌ی روستایی از جمله این اصلاحات در نظام سلامت ایران است که از سال 1384 به اجرا درآمد. هدف از این مطالعه، بررسی عملکرد برنامه‌ی پزشک خانواده‌ی روستایی از زمان آغاز این برنامه بود. مطالعه‌ی حاضر یک مطالعه‌ی مروری نقلی بود که با جستجو در سایت‌های Google، Google scholar، SID، Magiran و Irandoc با کلید واژههای «پزشک خانواده، پزشک خانواده‌ی روستایی، Family physician،Family medicine،Rural family medicine ، Rural family physician» انجام گرفت که در نهایت 39 مقاله‌ی مرتبط با هدف مطالعه، استخراج و بررسی شد. در این مطالعه اهداف برنامه‌ی پزشک خانواده در چندین زیر مجموعه شامل نظام ارجاع، پاسخگویی، دسترسی، هزینه، پوشش خدمات، اولویت به خدمات سلامت‌نگر، تشکیل پرونده‌ی سلامت، کنترل کیفیت خدمات، رضایتمندی و نگرش کارکنان تیم سلامت و گیرندگان خدمت دسته‌بندی شد و عملکرد برنامه‌ی پزشک خانواده در دستیابی به این اهداف بررسی گردید. مطابق بررسی‌های انجام شده، برنامه عملکرد به نسبت خوبی پس از گذشت چند سال از اجرا داشت، ولی هنوز نظام ارجاع و ارایه‌ی پسخوراند از پزشکان متخصص به سطح یک، پیگیری عاقبت بیماران و تکمیل پرونده‌ی سلامت به درستی اجرا نمی‌شود. دسترسی تا حدودی بهبود یافت و هزینه‌های غیر ضروری کاهش پیدا کرد، با این حال هنوز بینش سلامت‌نگر مطلوب در اذهان نهادینه نشده است.
علیرضا جباری؛ زهرا آقارحیمی؛ زهره صید مرادی؛ محبوبه فردوسی
دوره 9، شماره 5 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 686-696
چکیده
مقدمه: صنعت گردشگری پزشکی در شاخه‌ی جراحی زیبایی به عنوان یکی از صنایع پیشرو در جهان، می‌تواند راه‌کاری برای تقویت ساختار بهداشت و درمان و رشد اقتصادی کشور باشد. این پژوهش، با هدف شناسایی قابلیتهای گردشگری جراحی زیبایی در شهر اصفهان صورت گرفته است.
روش بررسی: این پژوهش، از نوع مطالعات کیفی بود که در سال 1389 انجام شد. مشارکت ...
بیشتر
مقدمه: صنعت گردشگری پزشکی در شاخه‌ی جراحی زیبایی به عنوان یکی از صنایع پیشرو در جهان، می‌تواند راه‌کاری برای تقویت ساختار بهداشت و درمان و رشد اقتصادی کشور باشد. این پژوهش، با هدف شناسایی قابلیتهای گردشگری جراحی زیبایی در شهر اصفهان صورت گرفته است.
روش بررسی: این پژوهش، از نوع مطالعات کیفی بود که در سال 1389 انجام شد. مشارکت کنندگان پژوهش، مدیران و متخصصین جراحی پلاستیک، گوش و حلق و بینی مراکز ارایه دهنده‌ی خدمات جراحی زیبایی شهر اصفهان بودند که به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌ی نیمه ساختاریافته‌ای بود که از طریق مصاحبه تکمیل گردید. جهت تحلیل دادههای حاصل از مصاحبه از روش تحلیل چارچوبی استفاده شد.
یافته‌ها: 7 موضوع به عنوان عوامل کلیدی مرتبط با قابلیتهای گردشگری پزشکی در حوزه‌ی جراحی زیبایی شناسایی شد که شامل قابلیت تقاضا، قابلیت محیطی، قابلیت نیروی انسانی، قابلیت زیرساختاری، همکاری بین بخشی، وضعیت رقابتی و افتراقی و رهبرادهای ترویجی بود. در رابطه با قابلیت تقاضا، مشارکت کنندگان اذعان داشتند که بیشتر بیماران جراحی زیبایی، ایرانیان مقیم خارج می‌باشند. از نظر آنان قابلیت محیطی و نیروی انسانی، وضعیت رقابتی و افتراقی در زمینه‌ی مزیت هزینه به عنوان قابلیت مطلوب بوده‌اند. مشارکت کنندگان اعتقاد داشتند که قابلیت زیرساختاری گردشگری پزشکی از جمله مراکز ارایه دهنده‌ی خدمات جراحی زیبایی، برنامه‌ی مدون و دستورالعمل شفاف، استاندارسازی قیمت‌ها و توجه به بیمه‌ی مسؤولیت کارامد، همکاری بین بخشی و رهبرادهای ترویجی و وضعیت رقابتی و افتراقی در زمینه‌ی رقابت مراکز درمانی در وضعیت مطلوبی نیستند.
نتیجه‌گیری: با توجه به آن که شهر اصفهان در حوزه‌ی جراحی زیبایی از قابلیتهای مناسبی در رابطه با نیروی انسانی متخصص و ویژگی‌های محیطی برخوردار است، از این رو برای ارتقای صنعت گردشگری پزشکی در این شهر، توجه همه جانبه به ابعاد مختلف از جمله تدوین برنامه‌های مناسب، تقویت زیرساخت‌های پایه، هماهنگی بین بخشی و بازاریابی مؤثر لازم است.
مسعود فردوسی؛ علیرضا جباری؛ محمود کیوان آرا؛ زهرا آقارحیمی
دوره 8، (ویژه نامه ی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی) ، اسفند 1390، ، صفحه 1169-1178
چکیده
مقدمه: صنعت گردشگری پزشکی حیطه‌ی پیچیده‌ای برای مطالعه می‌باشد. این پژوهش در راستای گردآوری سیستماتیک مقالات موجود و توصیف و تحلیل موارد انجام شده در زمینه‌ی گردشگری پزشکی در سطح جهانی انجام شد.
روش بررسی: با بهره‌گیری از مقالات کامل موجود در پایگاه‌های ISI، Science Direct، Emerald، Oxford، Magiran و SID به بررسی سیستماتیک مقاله‌های منتشر ...
بیشتر
مقدمه: صنعت گردشگری پزشکی حیطه‌ی پیچیده‌ای برای مطالعه می‌باشد. این پژوهش در راستای گردآوری سیستماتیک مقالات موجود و توصیف و تحلیل موارد انجام شده در زمینه‌ی گردشگری پزشکی در سطح جهانی انجام شد.
روش بررسی: با بهره‌گیری از مقالات کامل موجود در پایگاه‌های ISI، Science Direct، Emerald، Oxford، Magiran و SID به بررسی سیستماتیک مقاله‌های منتشر شده در زمینه‌ی گردشگری پزشکی در بازه‌ی زمانی 11-2000 پرداخته شد. مقالات به دست آمده به روش آمار توصیفی و تحلیل محتوا دسته‌بندی و تحلیل شد.
یافته‌ها: از میان 28 مقاله‌ی مورد بررسی، 11 مورد از نوع مقالات پژوهشی، 3 مورد به صورت مطالعات موردی در کشورهای مکزیک، هند، مجارستان، آلمان و ایران و 14 مورد به صورت مطالعات مروری، بررسی اسناد و دادههای گذشته بود. محورهای اصلی مطالعات شامل تعریف گردشگری پزشکی، انگیزه‌های گردشگران پزشکی و عوامل توسعه‌ی گردشگری پزشکی، مسایل اخلاقی در گردشگری پزشکی و تأثیر گردشگری پزشکی بر نظام سلامت و بازاریابی در گردشگری پزشکی بود.
نتیجه‌گیری: یافته‌های به دست آمده نشان دهنده‌ی تعریف یکسان گردشگری پزشکی در مقالات و انگیزه‌های متنوع گردشگران پزشکی می‌باشد. با این وجود، طیف وسیعی از مبانی مربوط به گردشگری پزشکی در زمینه‌ی منافع و عواقب آن در مطالعات وجود دارد، به طوری که بیشتر مطالعات کشورهای در حال توسعه، نشان دهنده‌ی منافع گردشگری پزشکی و بیشتر مطالعات کشورهای پیشرفته نشان دهنده‌ی عواقب گردشگری پزشکی می‌باشد. در نهایت، می‌توان گفت موضوع گردشگری پزشکی با توجه به سیاست‌ها و برنامه‌های هر کشور متفاوت است و انجام پژوهش‌های دقیق و جامع در داخل کشور به منظور روشن شدن واقعیت مسأله لازم و ضروری می‌باشد.
علیرضا جباری؛ مرضیه جعفریان؛ الهه خراسانی؛ محسن غفاری؛ منصوره مجلسی
دوره 8، شماره 4 ، مهر و آبان 1390
چکیده
مقدمه: بخش اورژانس یکی از مهم‌ترین بخش‌های بیمارستان است که خدمات فوری را به بیمارانی که با شرایط ناپایدار به آن مراجعه می‌کنند، در تمامی طول شبانه روز و 7 روز هفته ارایه می‌کند. از آنجا که جدی‌ترین و بیشترین مراجعات بیماران به بخش اورژانس بیمارستان صورت می‌گیرد، چگونگی ارایه‌ی خدمات در این مراکز، نمادی از وضعیت کلی ارایه‌ی خدمات ...
بیشتر
مقدمه: بخش اورژانس یکی از مهم‌ترین بخش‌های بیمارستان است که خدمات فوری را به بیمارانی که با شرایط ناپایدار به آن مراجعه می‌کنند، در تمامی طول شبانه روز و 7 روز هفته ارایه می‌کند. از آنجا که جدی‌ترین و بیشترین مراجعات بیماران به بخش اورژانس بیمارستان صورت می‌گیرد، چگونگی ارایه‌ی خدمات در این مراکز، نمادی از وضعیت کلی ارایه‌ی خدمات بیمارستان است. یکی از مهم‌ترین شاخص‌هایی که در ارزیابی مراکز اورژانس به کار گرفته می‌شود، طول مدت زمانی است که بیماران برای دریافت خدمات تشخیصی و درمانی از دست می‌دهند. این پژوهش با هدف تعیین زمان انتظار دریافت خدمات و ارایه‌ی راهکارهای مناسب در اورژانس بیمارستان الزهرا(س) اصفهان در سال 1388انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مقطعی بود. برای انجام این پژوهش از مشاهده و مصاحبه استفاده شد. تعداد 97 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. زمان‌سنجی با توجه به اهداف اختصاصی با استفاده از کرنومتر، چک لیست و پرونده‌ی بیماران صورت گرفت. جهت تعیین روایی، چک لیست در اختیار استادان راهنما و مسؤولین اورژانس بیمارستان قرار گرفت و مورد تأیید واقع شد. تحلیل دادههای پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS پردازش شد. یافته‌ها: میانگین زمان انتظار از ورود به اورژانس تا ویزیت نهایی توسط پزشک اسکرین 19/5 ± 41/8 دقیقه بود و که در حدود 2/74 درصد بیماران کمتر از 10 دقیقه در انتظار بوده‌اند. میانگین زمان انتظار از ورود تا چک دستور توسط پرستار ادمیت به منزله‌ی آغاز اولین اقدام بالینی، 53/42 ± 72/48 دقیقه طول کشیده است. میانگین زمان انتظار از ثبت دستور پزشک تا پذیرش در واحد پاراکلینیکی به صورت کلی (شامل نوار قلب، رادیوگرافی، سی تی اسکن، سونوگرافی و آزمایش) 26/46 ± 2/59 دقیقه بوده است. آزمون t در رابطه با نوع بیماری (داخلی، جراحی) در نوار قلب (02/0 = P) و سونوگرافی (04/0 = P) رابطه‌ی معنی‌دار نشان داد. میانگین مدت زمان اقامت بیماران در اورژانس هم 2/249 ± 1/353 دقیقه بود که اقامت 39 درصد بیماران کمتر از 4 ساعت در اورژانس طول کشیده است. نتیجه‌گیری: با توجه به آنکه ویزیت پزشک اسکرین بدون اولویت‌بندی خاصی برای بیماران انجام می‌شد؛ از این‌رو استقرار یک سیستم تریاژ در اورژانس بیمارستان الزهرا(س) ضرورت دارد. مقایسه‌ی میانگین زمان‌های به دست آمده برای انجام خدمات پاراکلینیک نشان دهنده‌ی فاصله‌ی زیاد وضع موجود با استاندارد است که نیاز جدی به اصلاح فرایند در زمینه‌ی خدمات پاراکلینیک را متذکر می‌شود. برای پیشگیری از بروز مشکل ازدحام و رفع آن، لازم است اقدامات مناسبی انجام گیرد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: اولویت‌بندی تخت‌ها برای بستری بیماران اورژانس و غیر اورژانس، تعیین مسؤول هماهنگی پذیرش‌ها، اعمال قانون 30 دقیقه‌ای، ایجاد واحد نگهداری موقت، پذیرش مستقیم بیماران، بازنگری علمی در تعداد تخت‌های ICU و CCU. واژههای کلیدی: خدمات فوریت‌های پزشکی؛ بخش‌های بیمارستان؛ شاخص.
