معصومه سرباز؛ بیتا دادپور؛ عطیه ملکینژاد؛ خلیل کیمیافر
چکیده
مقدمه: پرونده پزشکی را میتوان به عنوان سندی از فرایند درمان بیمار تعریف کرد. ثبت اطلاعات کامل و دقیق در فرمهای پرونده بیماران مسموم، میتواند نقش بسیار مهمی در کدگذاری کامل پرونده پزشکی این بیماران داشته باشد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین میزان ثبت اطلاعات مورد نیاز کدگذاری در پروندههای بیماران بستری مسموم در بیمارستان ...
بیشتر
مقدمه: پرونده پزشکی را میتوان به عنوان سندی از فرایند درمان بیمار تعریف کرد. ثبت اطلاعات کامل و دقیق در فرمهای پرونده بیماران مسموم، میتواند نقش بسیار مهمی در کدگذاری کامل پرونده پزشکی این بیماران داشته باشد. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین میزان ثبت اطلاعات مورد نیاز کدگذاری در پروندههای بیماران بستری مسموم در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد بود.روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی در سال 1398 انجام شد. 387 پرونده به روش نمونهگیری تصادفی ساده از میان تمام پروندههای بیماران بستری در بخش مسمومین بیمارستان امام رضا (ع) دانشگاه علوم پزشکی مشهد انتخاب و بازبینی گردید. ابزار تحقیق شامل چکلیستی معتبر و پایا بود. دادهها با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: نوع مسمومیت در 387 پرونده (100 درصد) ثبت شده بود. تنها در 20 پرونده (2/5 درصد) برای نام ماده مسمومیتزا، مسمومیت دارویی نامعلوم درج شده بود. علت خارجی مسمومیتها در 183 پرونده (3/47 درصد) ذکر شده بود که تنها در 19 پرونده (9/4 درصد) مکان فرد در هنگام مواجهه و در 1 پرونده (3/0 درصد) نیز فعالیت فرد در هنگام مواجهه درج شده بود.نتیجهگیری: نتایج به دست آمده میتواند در جهت برنامهریزی و تدوین دستورالعملهای لازم برای مستندسازی صحیح پروندههای پزشکی و امکان کدگذاری باکیفیت به کار گرفته شود.
علی ثناییفر؛ سمیه فضائلی؛ مرضیه معراجی
چکیده
امروزه با افزایش دادههای ماشین محور حوزه پزشکی، تعامل بین استانداردهای مختلف واژگان، موضوع بسیاری از تحقیقات سالهای اخیر بوده است. در پژوهش حاضر، روشهای نگاشت SNOMED-CT (Systematized Nomenclature of Medicine-Clinical Terms) در فرایند توسعه نسخه یازدهم سیستم بینالمللی کدگذاری بیماریها 11-ICD (11-International Classification of Diseases) بررسی شد. مطالعه از نوع مروری نقلی بود ...
بیشتر
امروزه با افزایش دادههای ماشین محور حوزه پزشکی، تعامل بین استانداردهای مختلف واژگان، موضوع بسیاری از تحقیقات سالهای اخیر بوده است. در پژوهش حاضر، روشهای نگاشت SNOMED-CT (Systematized Nomenclature of Medicine-Clinical Terms) در فرایند توسعه نسخه یازدهم سیستم بینالمللی کدگذاری بیماریها 11-ICD (11-International Classification of Diseases) بررسی شد. مطالعه از نوع مروری نقلی بود و در آن پایگاههای االکترونیکی PubMed، ScienceDirect و موتور جستجوی Google Scholar با استفاده از ترکیب کلید واژههای ICD-11، SNOMED، Mapping، Alignment و Harmonization مورد جستجو قرار گرفت. در راستای تلفیق دو استاندارد، تحقیقات در پنج دسته روی موضوعات مفاهیم پایه در هستیشناسی، تفسیر موقعیت به جای تفسیر شرایط بالینی، هستیشناسی مشترک، روش همترازی معنایی و قوانین معنایی متمرکز شده بود. نتایج نشان داد که وجود تفاوتها بین فرهنگ واژگان مبتنی بر هستیشناسی و طبقهبندیها، نگاشت بین این دو محتوا را دچار چالش مینماید. در این میان، تکنیکهای وب معنایی، راهحلهای پیشرفتهای برای تطبیق و یکپارچگی دادههای نامتجانس فراهم میآورد.
بنیامین محسنی ساروی؛ محمد فلاح خاریکی؛ زلیخا اصغری؛ سیده فاطمه حسینی دامیری
دوره 13، 7 (ویژه نامه همایش ملی فنآوری اطلاعات سلامت) ، اسفند 1395، ، صفحه 480-484
چکیده
مقدمه: دادههای گواهی فوت، اساس مطالعات اپیدمیولوژی میباشد. از آنجایی که ثبت عللی مانند علایم و نشانهها فاقد ارزش اطلاعاتی است، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان ثبت علایم و نشانهها در گواهیهای فوت انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. کلیه پروندههای متوفیان که کد علت مرگ آنها 99R-00R بود، در مطالعه مشارکت داده ...
بیشتر
مقدمه: دادههای گواهی فوت، اساس مطالعات اپیدمیولوژی میباشد. از آنجایی که ثبت عللی مانند علایم و نشانهها فاقد ارزش اطلاعاتی است، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان ثبت علایم و نشانهها در گواهیهای فوت انجام شد.روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. کلیه پروندههای متوفیان که کد علت مرگ آنها 99R-00R بود، در مطالعه مشارکت داده شد. دادهها در چکلیست وارد گردید و جهت محاسبه رابطه معنیداری، آزمون 2c مورد استفاده قرار گرفت.یافتهها: در 3/11 درصد از گواهیهای فوت، علایم و نشانهها به عنوان علت مرگ گزارش شده بود. بیمارستانهای خصوصی بیشترین میزان (7/33 درصد) ثبت علایم و نشانهها را نسبت به سایر بیمارستانها داشتند. در بین گروههای سنی، ثبت علایم و نشانهها در افراد بالای 60 سال، 51 درصد و بیشتر از گروههای سنی دیگر بود. هرچه مدت اقامت بیمار در بیمارستان کمتر بود، میزان ثبت علایم و نشانهها به عنوان علت زمینهای مرگ بیشتر شده بود. بیشترین علایم و نشانه ثبت شده (9/50 درصد)، حالات بد تعریف شده (99R-95R) گزارش گردید.نتیجهگیری: ثبت علایم و نشانهها هنوز هم به عنوان علت اصلی فوت ثبت میشود. به منظور بهبود دادههای مندرج در پرونده، باید برنامهریزی لازم صورت گیرد.
رقیه عباسپور؛ مصطفی لنگری زاده؛ مریم احمدی
دوره 10، شماره 5 ، دی 1392، ، صفحه 684-691
چکیده
مقدمه: با توجه به افزایش وقوع صدمات سوختگی، ارائه برنامههای پیشگیری از اهمیت بالایی برخوردار گردیده است. اجرای اینگونه برنامهها مستلزم ارائهی آمار و اطلاعات درست است که این امر از طریق کدگذاری با کیفیت و صحیح امکانپذیر میشود. در این پژوهش کیفیت کدگذاری حوادث سوختگی پروندهی بیماران فوتی و غیرفوتی در مرکز آموزشی درمانی ...
بیشتر
مقدمه: با توجه به افزایش وقوع صدمات سوختگی، ارائه برنامههای پیشگیری از اهمیت بالایی برخوردار گردیده است. اجرای اینگونه برنامهها مستلزم ارائهی آمار و اطلاعات درست است که این امر از طریق کدگذاری با کیفیت و صحیح امکانپذیر میشود. در این پژوهش کیفیت کدگذاری حوادث سوختگی پروندهی بیماران فوتی و غیرفوتی در مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز مورد مقایسه قرار گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مقایسهای و به صورت مقطعی بود. جامعهی پژوهش شامل1500 پرونده از بیماران سوختهی بستری شده در مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز در سال 90-1389 بود. با توجه به عدم وجود اطلاعات مورد نیاز جهت تعیین حجم نمونه، مطالعهی میدانی به منظور تعیین ویژگیهای جامعه با توجه به آمار بیماران سوخته فوتی و غیرفوتی در یک سال اخیر انجام شد. براساس میانگین و انحراف معیار بهدست آمده از مطالعهی میدانی، حجم نمونه برآورد گردید، این میزان مشتمل بر 150 پرونده بود که به نسبت مساوی و با استفاده از روش تصادفی سیستماتیک از دو گروه فوتی و غیرفوتی انتخاب شد. دادهها با استفاده از فرم استخراج داده که اعتبار محتوای آن توسط اساتید صاحبنظر تایید شده بود، جمعآوری گردید و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهی 16 و روشهای آمار توصیفی و آزمونهای تحلیلی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و آزمون مان ویتنی تحلیل شد. یافتهها: صحت و کامل بودن کدها در گروه فوتی به ترتیب 8/41 و 4/61 درصد و در گروه غیر فوتی 3/47 و 2/71 درصد بود. در هیچیک از دو گروه کاراکتر پنجم کدگذاری نشده بود. ویژگی بهموقع بودن بهطور میانگین 50 روز بود که با استاندارد سازمان جهانی بهداشت که 2 روز است، فاصله زیادی داشت. نتیجهگیری: برای افزایش کیفیت کدگذاری در گروه فوتی باید کدگذاری سایر تشخیصها و فعالیت حین حادثه مورد توجه کدگذاران قرار گیرد. ویژگی بهموقع بودن کدگذاری نیز مشکل داشت که لازم است در این زمینه با اتخاذ رویههای تشویقی یا تنبیهی و یا ابلاغ آییننامههای داخلی از سوی مراجع مربوط از جمله وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کدگذاران را به انجام بهموقع کدگذاری و ورود آن به سیستم اطلاعات بیمارستان ترغیب نمود.واژههای کلیدی: طبقهبندی بینالمللی بیماریها؛ سوختگیها؛ کدگذاری