زهرا شوندی؛ سید مجتبی سجادی؛ رویا سلطانی
چکیده
مقدمه: از جمله شاخصهای اصلی ارزیابی کیفیت خدمات در مراکز درمانی، مدت زمان انتظار بیماران است. طولانی شدن فرایند درمان میتواند سبب شود که بیماران سیستم را قبل از اتمام درمان و با رضایت شخصی ترک نمایند. هدف از انجام پژوهش حاضر، زمانسنجی و مدلسازی خدمات یک مرکز اورژانس و بهبود فرایند درمان با استفاده از شبیهسازی گسسته- پیشامد ...
بیشتر
مقدمه: از جمله شاخصهای اصلی ارزیابی کیفیت خدمات در مراکز درمانی، مدت زمان انتظار بیماران است. طولانی شدن فرایند درمان میتواند سبب شود که بیماران سیستم را قبل از اتمام درمان و با رضایت شخصی ترک نمایند. هدف از انجام پژوهش حاضر، زمانسنجی و مدلسازی خدمات یک مرکز اورژانس و بهبود فرایند درمان با استفاده از شبیهسازی گسسته- پیشامد DES (Discrete-Event Simulation) به منظور کاهش زمان انتظار بیماران و کاهش تعداد ترخیص با رضایت شخصی بیماران با وجود توصیه پزشک DAMA (Discharged Against Medical Advice) بود.روش بررسی: این مطالعه از نوع تحلیلی- توصیفی و جامعه آماری شامل بیماران مراجعهکننده به اورژانس بیمارستان خاتمالنبیاء تهران در پاییز سال 1397 بود. دادهها با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه حضوری و تلفنی با متخصصان و پژوهشگران جمعآوری گردید. محتوای فرمهای مورد استفاده شامل زمان ورود بیمار و زمان شروع و پایان دریافت خدمات در بخشها و واحدهای گوناگون بود. در مرحله بعد، دادهها در نرمافزار شبیهسازی Arena مدلسازی گردید. در نهایت، سناریوهای مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و بهترین سناریو از بین آنها انتخاب شد.یافتهها: بررسی 7 سناریوی پیشنهاد شده نشان داد، سناریوی هفتم که تلفیقی از شش سناریوی پیشنهادی دیگر بود، سیستم درمانی را بهبود میبخشد. در این سناریو، هزینه ارزش افزوده با افزایش اندک از 399807373 در مدل اولیه به 401561100 در سناریوی هفتم و با کاهش چشمگیر هزینه انتظار از 2494256 واحد پولی در مدل اولیه به 16472202 واحد پولی در سناریوی هفتم تغییر کرد که در مقایسه با سایر سناریوها، در کاهش هزینه کل مؤثرتر میباشد و موجب تنزل آن از 649228933 واحد پولی در مدل اولیه به 418033302 واحد پولی در سناریوی هفتم میگردد که در نهایت، سبب طبقهبندی مناسب جریان کار و بهبود شاخصهای عملکردی مورد بررسی میشود.نتیجهگیری: با تغییر منابع و تختهای تخصیص یافته به بیماران (مقدار بهینه)، میتوان گامهای مؤثری در جهت ارایه خدمات بهتر به بیماران، رفع نارضایتی آنها، کاهش تعداد ترخیص بیماران DAMA و زمان انتظار آنان برداشت.
روح الله عسکری؛ سیدمحمد عرب فراشاهی؛ فاطمه افضلی؛ فاطمه سپاسه
دوره 12، شماره 5 ، دی 1394، ، صفحه 557-566
چکیده
مقدمه: ترخیص با رضایت شخصی که یکی از معضلات سیستم درمان در کشورهای جهان در پی نارضایتی بیماران؛ فراگیر است، موجب رکود کارها و وضعیت نامناسب مالی مراکز درمانی شده است. هدف مطالعه حاضر، اولویتبندی علل ترخیص با رضایت شخصی بیماران مراجعهکننده به بیمارستانهای آموزشی شهرستان یزد، بوده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی، تحلیلی ...
بیشتر
مقدمه: ترخیص با رضایت شخصی که یکی از معضلات سیستم درمان در کشورهای جهان در پی نارضایتی بیماران؛ فراگیر است، موجب رکود کارها و وضعیت نامناسب مالی مراکز درمانی شده است. هدف مطالعه حاضر، اولویتبندی علل ترخیص با رضایت شخصی بیماران مراجعهکننده به بیمارستانهای آموزشی شهرستان یزد، بوده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی، تحلیلی است. تعداد نمونه 174 نفر از تعدادکل 9896 نفر بیمارانی که در بیمارستان های آموزشی شهرستان یزد در سال 1392 خورشیدی ترخیص با رضایت شخصی داشته اند به روش نمونه گیری طبقه بندی تصادفی انتخاب شدند و هم چنین به منظور رتبه بندی علل ترخیص با رضایت شخصی بیماران به روش سرشماری 6 نفر از افراد مطلع و صاحب نظر در موضوع مورد بررسی به عنوان خبره انتخاب شدند. برای تحلیل دادههای جامعه بیماران از نرمافزار 16spss و آزمون Chi-Square و جهت تحلیل دادههای جامعه خبرگان از برنامه Microsoft Excel نسخهی 2010 و تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی Fuzzy Analytic Hierarchy Process (FAHP) استفاده گردید.یافتهها: مهمترین علل ترخیص با رضایت شخصی بیماران به ترتیب اولویت، عبارتاند از: مشکلات مالی بیمار و هزینه درمان 2/36 درصد، احساس بهبودی 7/28 درصد و خستگی از محیط بیمارستان و طولانی شدن دوره درمان 4/18 درصد و در میان ابعاد ترخیص با رضایت شخصی، بُعد علل مرتبط به خدمه و کارکنان بیمارستان با وزن نرمال شدهی قطعی 264/ 0 درصد از دید خبرگان، در اولویت قرار گرفت.نتیجهگیری: میزان ترخیص با رضایت شخصی با توجه به مطالعات انجامشده در ایران، نسبت به سایر کشورهای پیشرفته زیاد است که دلیل عمده آن علل مرتبط به خود بیمار است. استقرار مددکاران بالینی، افزایش آگاهی بیماران از عوارض احتمالی و ایجاد فضایی مناسب در جهت کاهش میزان رضایت شخصی و افزایش رضایت بیمار، باید در اولویت قرار گیرد. همچنین مدیران با استفاده از تکنیک FAHP قادر خواهند بود علل را اولویتبندی و با توجه به اولویتها، برنامهریزی کنند.
حسین پناهی؛ فیروز فلاحی؛ پرویز محمدزاده؛ علی جنتی؛ محمدرضا نریمانی؛ لاله صباغی زاده
دوره 11، شماره 2 ، تیر 1393، ، صفحه 199-207
چکیده
چکیده یکی از اهداف تدابیر مراقبتهای بهداشتی و درمانی و برنامههای مربوط به آنها، ارتقاء و بهبود شرایط زندگی است. مناسبترین هدف برای خدمات بهداشتی و درمانی دسترسی یکسان مردم به خدمات ذیربط می باشد. یکی از موانع دسترسی، بالا بودن هزینههای خدمات درمانی و بار مالی این هزینهها بر دوش خانوار است. نگرانی در مورد افزایش هزینههای مراقبتهای ...
بیشتر
چکیده یکی از اهداف تدابیر مراقبتهای بهداشتی و درمانی و برنامههای مربوط به آنها، ارتقاء و بهبود شرایط زندگی است. مناسبترین هدف برای خدمات بهداشتی و درمانی دسترسی یکسان مردم به خدمات ذیربط می باشد. یکی از موانع دسترسی، بالا بودن هزینههای خدمات درمانی و بار مالی این هزینهها بر دوش خانوار است. نگرانی در مورد افزایش هزینههای مراقبتهای بهداشتی و درمانی و پیدا کردن راه حل برای رفع آن باعث شده است که سیاستگذاران توجه وافری به یک سیستم تأمین مالی ملی برای کاهش بار مالی خانوارها متمرکز کنند. این پژوهش تاثیر هریک از عوامل تعیینکننده پرداختی از جیب را با استفاده از مدل گسسته دو مرحلهای هکمن بررسی کرده است. برای این منظور دادهها به روش میدانی و پرسشنامهای میباشد نمونه مورد مطالعه شامل312 بیمار بستری در بیمارستانهای شهر تبریز است. نتایج نشان داد که درآمد، سن، خصوصی بودن بیمارستان، دارای بیماری زمینهای بودن، روستایی بودن تأثیر مثبت و دارا بودن بیمه تأثیر منفی بر میزان هزینههای پرداختی از جیب دارند و خصوصی بودن بیمارستان، دارای بیماری زمینهای بودن، تأثیر مثبت و معنیدار و بومی بودن بیمار و نوع پذیرش تأثیر منفی و معنیداری بر احتمال وجود OOP دارند. علیرغم بیمعنی بودن متغیرهای سن و درآمد به دلیل بالا بودن t آنها در مدل باقی میمانند که تأثیر هر دو بر احتمال وجود OOP مثبت میباشد.کلید واژه : هزینه ها؛ ترخیص بیمار؛ بیماران؛ بیمه.
سعید کریمی؛ یوسف مسعودیان؛ مریم یعقوبی؛ محسن حسینی؛ جمیل صادقیفر
دوره 9، شماره 6 ، اسفند 1391، ، صفحه 780-785
چکیده
مقدمه: پیمایشهای رضایتمندی بیمار میتواند دادههای ارزشمندی برای ارزیابی وضعیت موجود، آگاهی از کم و کیف برنامههای ارتقای فرایند و بهبود کیفیت در اختیار مدیران و سیاستگذاران بیمارستانی قرار دهد. با توجه به ضرورت توجه به نیازهای بیماران و تلاش در جهت تأمین رضایتمندی آنان، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رضایت بیماران از ...
بیشتر
مقدمه: پیمایشهای رضایتمندی بیمار میتواند دادههای ارزشمندی برای ارزیابی وضعیت موجود، آگاهی از کم و کیف برنامههای ارتقای فرایند و بهبود کیفیت در اختیار مدیران و سیاستگذاران بیمارستانی قرار دهد. با توجه به ضرورت توجه به نیازهای بیماران و تلاش در جهت تأمین رضایتمندی آنان، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رضایت بیماران از تسهیلات و خدمات ارایه شده از لحظهی پذیرش تا ترخیص در بیمارستانهای آموزشی شهر اصفهان به انجام رسید.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعهی توصیفی- مقطعی بود که در پاییز و زمستان 1388 در میان بیماران مراجعه کننده به بخشهای بستری بیمارستانهای آموزشی شهر اصفهان به انجام رسید. تعداد 196 بیمار، بر اساس فرمول و به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزارگردآوری اطلاعات، یک پرسشنامهی محقق ساخته مشتمل بر 66 سؤال در 5 حیطه بود. روایی محتوایی ابزار مطالعه با نظر خبرگان و پایایی آن نیز با محاسبهی ضریب Cronbach's alpha (87/0 = α) تأیید شد. تجزیه و تحلیل دادهها به کمک نرمافزار SPSS نسخهی X (version X, SPSS Inc., Chicago, IL) و با استفاده از آزمونهای آماری Chi-square، Kruskal-Wallis و Repeated measures ANOVA صورت پذیرفت.
یافتهها: با توجه به نتایج ، میانگین نمرهی رضایت از پذیرش سرپایی 5/15 درصد، پزشک درمانگاه 9/27 درصد، پذیرش بستری 9/15 درصد، خدمات پرستاری 33 درصد، پزشک بستری 6/38 درصد، خدمات عمومی و رفاهی 2/55 درصد، بخش بستری 1/42 درصد و بخشهای اداری- مالی3/14 درصد بود. بین ویژگیهای دموگرافیک و نمرهی رضایتمندی بیماران، رابطهی معنیداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد که میزان رضایت کلی بیماران از خدمات ارایه شده در بیمارستانهای مورد پژوهش ضعیف میباشد. تعیین عوامل ایجاد کنندهی نارضایتی و تلاش در جهت رفع آنها و شناسایی و اصلاح برخی فرایندهای بیمارستانی، به ویژه فرایندهای پذیرش و ترخیص، از مواردی است که ضمن ایجاد امکان ارایهی خدمات با کیفیتتر، زمینهی رضایتمندی بیماران را فراهم میآورد.
محمد حسین یارمحمدیان؛ فرخ مجاهد؛ رضا قلی وحیدی؛ کمال قلی پور؛ آزاد شکری؛ وحید راثی
دوره 9، شماره 7 ، اسفند 1391، ، صفحه 1006-1016
چکیده
مقدمه: یکی از مشکلاتی که در پی نارضایتی بیماران ایجاد میشود، ترخیص بدون توصیه پزشک است که علاوه بر موانعی که در روند درمان بیماری ایجاد میکند، بیمارستانها را هم با مشکلات اساسی مواجه میکند. هدف این مطالعه، تعیین فاکتورهای ترخیص با رضایت شخصی و انجام مداخلات مناسب و امکانپذیر جهت کاهش آن در بیمارستان مورد مطالعه ...
بیشتر
مقدمه: یکی از مشکلاتی که در پی نارضایتی بیماران ایجاد میشود، ترخیص بدون توصیه پزشک است که علاوه بر موانعی که در روند درمان بیماری ایجاد میکند، بیمارستانها را هم با مشکلات اساسی مواجه میکند. هدف این مطالعه، تعیین فاکتورهای ترخیص با رضایت شخصی و انجام مداخلات مناسب و امکانپذیر جهت کاهش آن در بیمارستان مورد مطالعه بود.
روش بررسی: مطالعهی حاضر یک مطالعهی مداخلهایی از نوع قبل و بعد بود که در سال 91-1390 در بیمارستان دکتر صولتی ارومیه اجرا گردید. ابتدا بر اساس فرمهای ترخیص با رضایت شخصی جمعآوری شده در دفتر حاکمیت بالینی بیمارستان و نظرسنجی از پرستاران، میزان و دلایل ترخیص با رضایت شخصی استخراج و آنالیز شد. مداخلات مناسب از جمله ایجاد ارتباط مناسب بین پزشک و بیمار، اطلاعرسانی صحیح در زمان پذیرش و برگزاری کلاسهای آموزشی توسط تیم حاکمیت بالینی بیمارستان انتخاب شد و 4 ماه پس از اجرای مداخلات، این اطلاعات دوباره آنالیز و با نتایج قبل از مداخله مقایسه شد. دادهها به وسیلهی نرمافزار Excel تحلیل و اطلاعات در قالب آمار توصیفی ارایه شد.
یافتهها: میزان ترخیص با رضایت شخصی قبل از انجام مداخلات 6/4 درصد بود. این میزان 4 ماه بعد از اجرای مداخلات به 8/2 درصد کاهش یافت. ناتوانی در پرداخت هزینهها، مشکلات خانوادگی و شخصی، احساس بهبودی، نارضایتی از درمان و دورهی طولانی درمان بیشترین دلایل ترخیص با رضایت شخصی در بیمارستان مورد پژوهش بود.
نتیجهگیری: بیماران به دلایل متفاوت، بیمارستان را با وجود توصیهی پزشکان ترک میکنند. شناسایی ریسک فاکتورهای ترخیص با رضایت شخصی، یکی از گامهای مهم طراحی مداخلات مهم در این زمینه میباشد. ارتقای ارتباط مناسب بین پزشک و بیمار، ارتقای کیفیت خدمات بیمارستان و استفاده از مددکاران اجتماعی راهکارهای مناسبی برای کاهش این میزان هستند.
مهرداد فرزندیپور؛ عباس شیخ طاهری؛ منیره صادقی جبلی
دوره 9، شماره 5 ، آذر و دی 1391، ، صفحه 646-654
چکیده
مقدمه: بیماران بر اساس حق استقلال فردی میتوانند پس از دریافت اطلاعات کامل، آگاهانه و داوطلبانه از درمان یا ادامهی آن امتناع نمایند. این پژوهش با هدف شناسایی دلایل امتناع از درمان، میزان امتناع و آگاهانه بودن امتناع از درمان انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعهی پژوهش تمامی 135 بیمار امتناع کننده ...
بیشتر
مقدمه: بیماران بر اساس حق استقلال فردی میتوانند پس از دریافت اطلاعات کامل، آگاهانه و داوطلبانه از درمان یا ادامهی آن امتناع نمایند. این پژوهش با هدف شناسایی دلایل امتناع از درمان، میزان امتناع و آگاهانه بودن امتناع از درمان انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعهی پژوهش تمامی 135 بیمار امتناع کننده از درمان در بیمارستانهای آموزشی شهر کاشان (به استثنای مرکز روانپزشکی) در سه ماههی تابستان 1389 بودند. دادهها به وسیلهی پرسشنامهای شامل 35 سؤال که روایی و پایایی آن کنترل شده بود، به روش مصاحبه جمعآوری شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و با آمار توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: مهمترین دلایل ترخیص با رضایت شخصی بیماران، نداشتن شرایط روحی مناسب (83 درصد)، کیفیت کم مراقبتها(49 درصد) و توصیهی دوستان و خویشاوندان (5/35 درصد) بود. در رابطه با ابعاد اخذ رضایت آگاهانه در ترخیص با رضایت شخصی، بیماران معتقد بودند که ارایهی اطلاعات به ایشان در 2/64 درصد موارد، قابل درک بودن فرم ترخیص با میل شخصی در 2/69 درصد موارد و تعامل و ارتباط پزشک با بیمار در زمان دریافت رضایتنامهی ترخیص با میل شخصی در 72 درصد موارد، مناسب یا به طور تقریبی مناسب بوده است.
نتیجهگیری: بهبود شرایط روحی بیمار و ارتقای سطح کیفی خدمات پزشکی و امکانات درمانی میتواند منجر به کاهش میزان ترخیص با رضایت شخصی شود. به منظور بهبود کیفیت اخذ رضایتنامه، ترخیص با رضایت شخصی، لازم است سایر گزینههای درمانی به همراه منافع و عوارض هر یک و همچنین محتویات فرم رضایتنامه برای بیماران توضیح داده شود و پزشکان ضمن پی بردن به دلایل امتناع بیماران از درمان و درک آنها، سعی در برطرف نمودن دلایل و منصرف نمودن بیمار نمایند.
زهرا کاوسی؛ ناهید حاتم؛ هادی حیاتی آ ب باریک؛ محسن بیاتی؛ جاوید نعمتی
دوره 9، شماره 4 ، مهر و آبان 1391، ، صفحه 448-456
چکیده
مقدمه: رضایت بیمار موضوعی است که امروزه در صنعت سلامت توجه فزایندهای را به خود جلب نموده است. ترخیص با رضایت شخصی را میتوان یکی از نشانگرهای عدم رضایت بیماران در نظر گرفت که بر درمان بیماری اثرات منفی دارد و موجب افزایش هزینههای بیمارستان میگردد، در این راستا پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر ترخیص بر خلاف توصیهی پزشک ...
بیشتر
مقدمه: رضایت بیمار موضوعی است که امروزه در صنعت سلامت توجه فزایندهای را به خود جلب نموده است. ترخیص با رضایت شخصی را میتوان یکی از نشانگرهای عدم رضایت بیماران در نظر گرفت که بر درمان بیماری اثرات منفی دارد و موجب افزایش هزینههای بیمارستان میگردد، در این راستا پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر ترخیص بر خلاف توصیهی پزشک در بیمارستان نمازی شیراز انجام گرفت.
روش بررسی: این پژوهش به روش گذشتهنگر (مورد- شاهدی) انجام گرفت. پروندهی 9463 بیمار ترخیص شده در سه ماه آخر سال 1388 به روش گذشتهنگر در بیمارستان نمازی شیراز بررسی و بر اساس نوع ترخیص تفکیک شد و با استفاده از چک لیستی تدوین شده توسط پژوهشگران و به روش نمونهگیری منظم انتخاب و بررسی گردید. دادهها پس از ورود به نرمافزار آماری SPSS با استفاده از آزمونهای t-test، Chi-square و Logistic regression مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: میزان ترخیص با رضایت شخصی در دورهی مورد مطالعه، 9 درصد برآورد گردید. بین متغیرهای وضعیت بیمه (001/0 = P) و نوع بخش درمانی (050/0 > P) با ترخیص با رضایت شخصی، رابطهی معنیداری وجود داشت. بیماران بخش اورژانس و بیماران فاقد بیمه به طور معنیداری بیشتر از سایر بیماران با رضایت شخصی بیمارستان را ترک نمودند.
نتیجهگیری: درصد بالای ترخیص با رضایت شخصی در بیمارستان مورد مطالعه، به خصوص در بخش اورژانس، بایستی از سوی مسؤولین این بیمارستان مورد توجه قرار گیرد و پس از شناخت علل و عوامل امر، اقدامات مؤثر جهت کاستن میزان این ترخیص صورت گیرد.
