پگاه بانگیان تبریزی؛ سید حمید خداداد حسینی؛ اصغر مشبکی اصفهانی
دوره 13، شماره 1 ، اردیبهشت 1395، ، صفحه 48-54
چکیده
مقدمه: کیفیت خدمات ارایه شده بر استفاده مجدد و وفاداری مشتریان موجود و بالقوه تأثیرگذار است. همچنین، سازمانهای ارایه دهنده خدمات میتوانند از طریق ایجاد هزینههای جابهجایی، مشتریان را از تلاش برای ترک سازمان و رفتن به سمت رقبا بازدارند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی متغیرهای کیفیت خدمات ادراک شده و هزینههای جابهجایی مشتری ...
بیشتر
مقدمه: کیفیت خدمات ارایه شده بر استفاده مجدد و وفاداری مشتریان موجود و بالقوه تأثیرگذار است. همچنین، سازمانهای ارایه دهنده خدمات میتوانند از طریق ایجاد هزینههای جابهجایی، مشتریان را از تلاش برای ترک سازمان و رفتن به سمت رقبا بازدارند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی متغیرهای کیفیت خدمات ادراک شده و هزینههای جابهجایی مشتری بر وفاداری مشتریان بیمارستانها بود. روش بررسی: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی بود و با استفاده از معادلات ساختاری انجام شد. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه بود که روایی آن با نظر صاحبنظران رشته مدیریت تأیید گردید و پایایی آن به کمک آزمون Cronbach¢s alpha با مقدار 4/82 درصد، مورد تأیید قرار گرفت. همچنین، برای تعیین وضعیت هر یک از متغیرها و تجزیه و تحلیل فرضیات پژوهش، از نرمافزارهای SPSS و SmartPLS استفاده گردید. یافتهها: تأثیر مثبت و معنیدار کیفیت خدمات ادراک شده و هزینههای جابهجایی مشتری، بر وفاداری مشتری تأیید شد. بررسی ابعاد کیفیت خدمات بر وفاداری نشان داد که عوامل محسوس، اعتماد، تضمین و همدلی بر وفاداری مشتری تأثیر مثبت و معنیداری داشت و پاسخگویی بر وفاداری تأثیرگذار نبود. همچنین، نقش تعدیلگری هزینههای جابهجایی بر رابطه کیفیت خدمات ادراک شده و وفاداری مشتری و رابطه عوامل محسوس، اعتماد، تضمین و همدلی بر وفاداری مشتری مورد تأیید قرار گرفت، اما در رابطه با متغیر پاسخگویی تأیید نشد. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای حاصل از پژوهش، پیشنهاد میگردد که بیمارستانها جهت بهبود هرچه بیشتر کیفیت خدمات ارایه شده و ایجاد هزینههای جابهجایی، تلاش لازم را برای داشتن مشتریان وفادار به عمل آورند.
مسعود فردوسی؛ علی نعمتی؛ پیمان فرجادفر؛ یوسف مسعودیان
دوره 10، شماره 4 ، آبان 1392، ، صفحه 611-618
چکیده
مقدمه: پرداخت مستقیم به عنوان یکی از منابع مالی نظامهای سلامت تأثیر منفی بر وضعیت سلامتی و شاخصهای کمی و کیفی عملکرد نظام سلامت دارد. هزینههای سلامتی بالاتر و در نتیجه پرداخت از جیب بیشتر ممکن است منجر به فقر یا کاهش دسترسی به خدمات سلامتی شود. متأسفانه این وضعیت بیشتر در میان افراد فقیر که نیاز بیشتری به مراقبت دارند دیده میشود. ...
بیشتر
مقدمه: پرداخت مستقیم به عنوان یکی از منابع مالی نظامهای سلامت تأثیر منفی بر وضعیت سلامتی و شاخصهای کمی و کیفی عملکرد نظام سلامت دارد. هزینههای سلامتی بالاتر و در نتیجه پرداخت از جیب بیشتر ممکن است منجر به فقر یا کاهش دسترسی به خدمات سلامتی شود. متأسفانه این وضعیت بیشتر در میان افراد فقیر که نیاز بیشتری به مراقبت دارند دیده میشود. هدف این مطالعه جواب دادن به این مسأله بود که اگر سازمان تأمین اجتماعی بخواهد بیمهشدگانش را در برابر پرداخت مستقیم بالا ( صورت حسابهای بالای 1 میلیون ریال) حفاظت کند، با فرض ثابت بودن هزینههای کل چگونه پوشش هزینهی سایرین را تغییر دهد. روش بررسی: این پژوهش به صورت توصیفی و مقطعی بر روی صورت حسابهای بیماران بستری تحت پوشش بیمهی سازمان تأمین اجتماعی در بیمارستانهای شهر اصفهان در سال 1387 انجام شد. نمونهگیری به صورت خوشهای بود و براساس فرمول نمونهگیری طبقهبندی شده، 2430 عدد تعیین شد، سپس سهم هر بیمارستان و سهم هر بخش بستری مشخص گردید. اطلاعات از طریق مراجعه به واحد حسابداری و درآمد بیمارستان با مطالعهی فرمهای مربوط به هزینهی بیماران بستری و مصاحبه با کارشناسان بیمه در بیمارستان با استفاده از فرمهای رسمی اطلاعات امور مالی دفتر اسناد پزشکی جمعآوری شد. با توجه به استاندارد بودن فرمها، روایی و پایایی آنها مورد تایید بود. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار Excelانجام شد. یافتهها: سازمان تأمین اجتماعی میتواند با سه سناریو با فرض ثابت بودن هزینههای سازمان، فرانشیزهای بالای یک میلیون را پوشش دهد. سناریوی اول: سازمان تأمین اجتماعی به جای پوشش 90 درصدی هزینهها برای پروندههایی که هزینههای درمان آنها کمتر از ده میلیون ریال باشد (فرانشیز کمتر از میلیون ریال) 43 درصد از هزینهها را پوشش دهد. سناریوی دوم: سازمان تأمین اجتماعی به جای پوشش 90 درصدی هزینهها برای پروندههایی که هزینههای درمان آنها تا بیست میلیون ریال است (فرانشیز کمتر از دو میلیون ریال) 77 درصد از هزینهها را پوشش دهد. سناریوی سوم: سازمان تأمین اجتماعی به جای پوشش 90 درصدی هزینهها برای پروندههایی که هزینههای درمان آنها کمتر ازصد میلیون ریال باشد (فرانشیز کمتر از ده میلیون ریال) 86 درصد از هزینهها را پوشش دهد. نتیجهگیری: سازمان تأمین اجتماعی با استفاده از فرانشیز متغیر میتواند افراد را در برابر هزینههای سلامتی بالا و خانوارها را در برابر هزینههای کمرشکن محافظت کند. واژههای کلیدی: بیمارستانها؛ تأمین اجتماعی؛ هزینهها
سعید آصف زاده؛ مهران علیجان زاده؛ سجاد غلامعلی پور؛ علی فرزانه
دوره 10، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 146-153
چکیده
مقدمه: پرداختهای مستقیم از جیب به عنوان یک منبع اصلی تأمین مالی سلامت در اغلب کشورها است که این پرداختها منجر به هزینههای کمرشکن خانوار میگردد. هدف این مطالعه، برآورد درصد خانوارهای مواجهه یافته با هزینههای کمرشکن سلامت در شهرک مینوی قزوین در سال 1390 بود.
روش بررسی: مطالعه به صورت تحلیلی در سال 1390 در شهرک مینو در قزوین ...
بیشتر
مقدمه: پرداختهای مستقیم از جیب به عنوان یک منبع اصلی تأمین مالی سلامت در اغلب کشورها است که این پرداختها منجر به هزینههای کمرشکن خانوار میگردد. هدف این مطالعه، برآورد درصد خانوارهای مواجهه یافته با هزینههای کمرشکن سلامت در شهرک مینوی قزوین در سال 1390 بود.
روش بررسی: مطالعه به صورت تحلیلی در سال 1390 در شهرک مینو در قزوین بر روی 100 خانوار (416 نفر) به صورت چند مرحلهای انجام شد. دادهها با استفاده از پرسشنامهی خودایفا که روایی آن توسط 5 تن از اساتید مجرب مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از آزمون Test-re test معادل 82 درصد بود، جمعآوری و برای تحلیل از آمار توصیفی و تحلیلی استفاده شد. ابتدا هزینهی خوراکی (ضروری) از درآمد خانوار کسر شد و توان پرداخت خانوار به دست آمد، سپس در صورتی که هزینههای پزشکی مساوی یا بیشتر از 40 درصد توان پرداخت خانوار میشد جزء هزینهی کمرشکن محسوب میگردید.
یافتهها: میزان مواجهی خانوارها با هزینههای کمرشکن سلامت در بخش خدمات بستری، 3 درصد، سرپایی 3 درصد، دارو 1 درصد، آزمایشگاه 1 درصد، دندانپزشکی 16 درصد و مواجهی کل برابر با 24 درصد بود. همچنین اکثریت هزینههای کمرشکن سلامت در چارکهای درآمدی دوم و سوم اتفاق افتاد، که در این مطالعه چارک درآمدی دوم، 5/2 برابر بیشتر نسبت به چارک درآمدی چهارم در معرض هزینههای کمرشکن سلامت قرار گرفت.
نتیجهگیری: خانوارهای چارکهای پایین درآمدی، بیشتر با این هزینهها مواجه میشوند که میبایست سیاستهای حمایتی برای این خانوارها در نظر گرفته شود.
مجید داوری؛ شهناز کهن؛ بهناز انجذاب؛ مژگان جوادنوری
دوره 8، 7(ویژه نامه اقتصاد سلامت) ، بهمن و اسفند 1390، ، صفحه 929-937
چکیده
مقدمه: استفادهی مؤثر از نیروی انسانی یکی از عوامل کلیدی در کارآمدی نظامهای سلامت شمرده شده است. همچنین دسترسی عادلانهی افراد به خدمات قابل پرداخت، بر حسب نیاز نیز نشانهی عادلانه بودن نظام ارایهی خدمات بهداشتی و درمانی تلقی میگردد. ارایهی خدمات سلامتی، به ویژه سلامت باروری، به زنان به عنوان یکی از اقشار آسیب پذیر جامعه، ...
بیشتر
مقدمه: استفادهی مؤثر از نیروی انسانی یکی از عوامل کلیدی در کارآمدی نظامهای سلامت شمرده شده است. همچنین دسترسی عادلانهی افراد به خدمات قابل پرداخت، بر حسب نیاز نیز نشانهی عادلانه بودن نظام ارایهی خدمات بهداشتی و درمانی تلقی میگردد. ارایهی خدمات سلامتی، به ویژه سلامت باروری، به زنان به عنوان یکی از اقشار آسیب پذیر جامعه، یکی از اولویتهای اصلی سیاستگذاران سلامت محسوب میشود. متخصصان زنان و کارشناسان مامایی برای ارایهی برخی از خدمات سلامت باروری، توانمندیها و مهارتهای مشترکی دارند. این مقاله با هدف بررسی هزینه- خدمت این خدمات، از منظر کارآمدی طراحی گردید.
روش بررسی: این مطالعهی توصیفی– تحلیلی در سال 1390 در سه گام انجام شد. ابتدا برنامهی درسی کارشناسان مامایی و متخصصین زنان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. سپس پرسشنامهی محقق ساختهای، حاوی 20 سؤال طراحی و روایی و پایایی آن تأیید گردید. در مرحلهی آخر، اطلاعات پرسشنامهها به صورت تصادفی توسط 261 خانم در سنین باروری در 9 دفتر کار مامایی و 15 مطب پزشک متخصص زنان از فهرست مطبهای سراسر شهر اصفهان جمعآوری و با استفاده از نرمافزار آماری 18SPSS تحلیل گردید.
یافتهها: 14 خدمتی که هر دو گروه قابلیت و مهارت ارایهی آن را داشتند، شناسایی و مورد بررسی قرار گرفتند. 65 درصد از زنان مورد مطالعه، تحت پوشش بیمههای تأمین اجتماعی و خدمات درمانی بودند و میانگین سنی آنان 28 سال بود. عفونتهای دستگاه تناسلی و مراقبتهای دوران بارداری، شکایت شایع زنان برای مراجعه به متخصصان زنان و دفاتر مامایی بود. شایعترین دلیل مراجعین در انتخاب متخصص زنان، اطمینان از مهارت آنها و برای مطبهای مامایی، هزینهی قابل پرداخت خدمات بود. مراجعین دفاتر کار مامایی، زمان انتظار کمتر و طول ملاقات بیشتری داشتند و در کلیهی 14 خدمت هزینهی کمتری پرداخت نموده بودند.
نتیجهگیری: اختصاص وقت متخصصان زنان به مراقبتهای قابل انجام توسط کارشناسان مامایی با پرداخت هزینههای بیشتر و زمان انتظار طولانیتر میتواند نشانهای از ناکارآمدی خدمات سلامت باروری تلقی گردد. از اینرو، استفاده از سیستم ارجاع و تحت پوشش بیمه قرار گرفتن خدمات قابل ارایه توسط کارشناسان مامایی، میتواند سالانه بیش از 250 میلیارد تومان صرفهجویی در بر داشته باشد و کارآمدی نظام ارایهی خدمت سلامت باروری کشور را بهبود بخشد.
